Vol van ambitieuze plannen over fietstochten, musea en robot restaurant gingen we gister ietwat laat slapen. De jet lag en mogelijk ook de sake gooiden roet in onze plannen en om twaalf uur, twee uur later dan gepland, verlieten we onze knusse Airbnb. Vol goed moed betraden wij de metro en wederom foutloos naar de juiste halte voor het Gihbly museum (Google it).
Eenmaal in de buurt verraden de eerst bordjes al een mogelijke deceptie, pre purchaded tickets only. Eenmaal bij het museum worden wij verwelkomd door een bordje dat ons verteld dat alle kaartjes voor die dag al verkocht zijn. Eenmaal bij het loket voor de voorverkoop leren we dat alle kaartjes voor de komende twee maanden al verkocht zijn. Met twee ontroostbare boys onder de arm trekken we een park in en vinden een Frans koffie café waar we met een echte koffie en een crêpe de boys troosten.
Ook de reservering bij het robot restaurant in Shintuku helpt de teleurgestelde om op te vrolijken. We nemen wederom foutloos de metro maar Shintuku en lopen tussen de neonborden richting het restaurant. Wat wij dachten dat fel licht was bleken slechts schimmige sterren in een ver universum. De entree naar het robot restaurant is al een compleet hysterisch palet van uitbundige kleuren gecombineerd met spiegels. Het voorportaal van de show, een nog hysterischere bar, maakt al indruk op ons. Vervolgens worden we drie verdiepingen lager gestuurd via nog meer hysterische gekleurde gangen. Met nog 175 andere toeristen nemen we plaats op stoelen die nog het meest overeenkomen met stoelen bij een bowlingbaan. Een te krap stoeltje met een klein tafeltje en twee bekerhouders.
Een hysterisch gillende vrouw geeft ons een korte uitleg over wat ons te wachten staat. Het licht gaat uit, de gordijnen gaan open en vanaf dat moment worden we anderhalf uur getrakteerd op een show die elk deel van ons netvlies min of meer verkracht met een onophoudelijke lading van neonlicht, laser en spotlights. Dit alles wordt aangevuld met een flinke dosis Japanse popmuziek. We genieten van elk moment van deze bizar intense show!
Om bij te komen van het spektakel kiezen we voor een rustige kroeg en een potje Yanif. Als we later struinen door de wijk zoekend maar shabu shabu of Japanse curry (noemen ze hier gewoon curry trouwens) eindigen we in een zijstraat bij een ietwat vettig en uitgerookt BBQ café. Vijf lange gasten die zich met flink wat moeite onder de Japanse zittafels vouwen vormen al een attract voor de aanwezige locals. Het mega enthousiaste personeel overstelpt ons met bier en een ongeëvenaard lekkere voor ons onherkenbare mix van vlees en organen van verschillende ondefinieerbare dieren.
Meer dan tevreden gaan we opzoek naar een goede plek voor een afsluiter en eindigen in een zuster café van het robot restaurant waar wederom onze zintuigen maximaal geprikkeld worden. Na een bezoek aan het vergulde toilet en een paar biertjes gaan we tervreden en voldaan terug naar de Airbnb om morgen richting casa Zaal in Yokohama te vertrekken.