Na de tamme tweede paasdag werden we vandaag katerloos en optijd wakker. Douchetechnisch duurde het even voor alle vijf de heren fris en fruitig buiten in Japanse lente zon stonden.
Zonder gids maar met de mobiele wifi gingen we onderweg naar het paleis van de keizer. Foutloos reizen we met de metro de stad in. Instappen in de metro gaat zoals je het bij drie op reis ziet, allemaal netjes in de rij wachten en eerst mensen uit laten stappen voor je instapt.
Het metrostation uit wordt staat iedereen links op de roltrap terwijl rechts de meer gehaaste jappaner stevig doorstapt.
Weer bovengronds worden we verwelkomd door de zon en heel veel Japanners, een deel van het paleis is maar 3 dagen per jaar open voor het publiek en dat in combinatie met de bloeiende bloesem zorgt voor een overvloed van toeristen.
Via het indrukwekkende paleis komen we uit bij een Japans foodtruck festival waar we van al het beschikbare voedsel de meest smerige kooleiteriyakipannenkoek eten.
We wandelen verder door de stad en met dank aan de iPhone 6S van Chris weten we dat we deze dag 19.484 stappen hebben gezet en daarmee 12,33 km hebben afgelegd en het equivalent van 17 verdiepingen aan trappen hebben gelopen.
Met dank aan Ralph (lees: onophoudelijk ik wil sushi ik wil sushi) stappen we een sitting sushi train restaurant binnen. Zeer smakelijk wordt een respectabele stapel bordjes leeggegeten waarna we voldaan wederom foutloos naar het appartement metro’en om de dag af te sluiten met een paar potjes Yanif.
Update: na twee rondes Yanif kregen we honger en nog een geniale maaltijd genoten. Nu nog een potje Yanif.